Sıkı tutunun, Kayseri’den alının bir puanı midenize oturtmak için geldim! Hazırsanız başlıyorum.
Bana göre ligde bu haftanın en önemli maçıydı. Gözünü zirveye dikmiş bir Kayseri ve taraftarına sayısız hüzün yaşatan bir Galatasaray var ekranda. Yer, Galatasaray’a göre Kayseri deplasmanı. Maç öncesi yaşananlardan bunalmış olan Aslanlar, deplasmandan sıyrılma düşüncesiyle çıktılar maça. Ama baştan söyleyeyim, maçı izleyemeyenler hiç heveslenmesin, maçı anlatmayacağım. İçimdekileri döküp, söveceğim biraz…
Maç iyiydi, güzeldi. Lig üçüncüsü Kayseri’ye yakışır bir futbolla başladıkları maçtan, Galatasaray’dan beklenmeyecek bir adet puanla ayrıldılar.
Berabere biten maçları sevmem, bilirsiniz. Üstelik o beraberlik 0-0 biten bir maçtan geldiyse! Sanki o maç hiç oynanmamış, adamlar hiç ter dökmemiş, taraftar tribüne hiç çıkmamış gibi gelir. Oysa bu maç taşıdığı önemden olsa gerek diğer maçlardan çok farklıydı benim gözümde. Şimdi bu maçı izlemiş olan G.saraylı taraftarlar, takımlarının “en azından” ikinci yarıya istekli çıktığını söyleyecekler, bu maçta olmadığını ama önlerindeki maçlara en azından 10. Sırada olmanın bilmemnesiyle bakacaklarını söyleyebilirler. Haklılar, zor günler geçiriyorlar…
Emin olduğum bir şey var, o da gelecek hafta oynanacak olan derbinin iki takımada iyi geleceği. Ya da ikisinden biri iyiden iyiye dibe vururken, diğeri kendini kurtarmanın yolunu ötekinde bulacak. Sahiden abartısız, önümüzdeki hafta tablo bu olacak.
Bu maç tamamen sarı kırmızıydı.
Şimdi diyorum ki, Galatasaray sakın ola ki Kayseri’den aldığı bu bir puanı kurtuluş yolu olarak görmesin. En çok da neye üzülüyorum biliyor musunuz? Evet, görüyoruz Galatasaray kötü ve ağır bir dönemden geçiyor. Belki bu yıllarda doğacak çocuklar futbolu böylesine kötü diye tutmayacak aslanları, bir başka takıma yönelecek. Taraftar havlu atacak, yönetim yerle bir olacak falan. Tüm bu teorileri bir kenara ittiğimde, gözleri acıtan bir gerçek çıkıyor ortaya: Ali Sami Yen’de son bilmem kaç maç… Fanatik bir Fenerbahçe taraftarı olmama rağmen, çok da dozunu kaçırmadan, sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar maç izlemişliğim vardır Sami Yen Stadı’nda. Şimdi bu çöküş dönemlerinde, o sahada futbolun son günlerini kötü bitirmek ya da olası kötü bir final, üzüyor beni. Yeni stat büyük umutlarla açılacak falan. İşin o kısmıyla zerrece ilgilenmiyorum. Ama dilerim Sami Yen’deki son maç, gözümde canlandırdığım kadar kötü olmaz.
Tamam, daha fazla can sıkmaya gerek bence de, haklısınız. Ama eklemeden geçemeyeceğim, Aslan uyuyor dostlar. Derin ve sancılı bir uykuda, uyandırılmayı bekliyor…
Ne diyordum? Taraftar gidene ölü taklidi yapsın Galatasaraylı futbolcular. Sonra sessizce, başları mümkün olduğunca önde, stadı boşaltıp dağılsınlar. Yoksa ben tüm vaktimi Türk futboluna lanet ederek geçireceğim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder